Ashe
Noun
imar
- clan
- blood relative
Maia
Noun
imar
- assembly
Turkish
Etymology
From Ottoman Turkish اعمار, from Arabic إِعْمَار (ʔiʕmār).
Noun
imar (definite accusative imarı, plural imarlar)
- improving, edifying (in the physical rather than intellectual sense), developing, building up
- Synonyms: bayındırlık, şenlendirme
Declension
Declension of imar
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
imar
|
imarlar
|
| definite accusative
|
imarı
|
imarları
|
| dative
|
imara
|
imarlara
|
| locative
|
imarda
|
imarlarda
|
| ablative
|
imardan
|
imarlardan
|
| genitive
|
imarın
|
imarların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
imarım
|
imarlarım
|
| 2nd singular
|
imarın
|
imarların
|
| 3rd singular
|
imarı
|
imarları
|
| 1st plural
|
imarımız
|
imarlarımız
|
| 2nd plural
|
imarınız
|
imarlarınız
|
| 3rd plural
|
imarları
|
imarları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
imarımı
|
imarlarımı
|
| 2nd singular
|
imarını
|
imarlarını
|
| 3rd singular
|
imarını
|
imarlarını
|
| 1st plural
|
imarımızı
|
imarlarımızı
|
| 2nd plural
|
imarınızı
|
imarlarınızı
|
| 3rd plural
|
imarlarını
|
imarlarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
imarıma
|
imarlarıma
|
| 2nd singular
|
imarına
|
imarlarına
|
| 3rd singular
|
imarına
|
imarlarına
|
| 1st plural
|
imarımıza
|
imarlarımıza
|
| 2nd plural
|
imarınıza
|
imarlarınıza
|
| 3rd plural
|
imarlarına
|
imarlarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
imarımda
|
imarlarımda
|
| 2nd singular
|
imarında
|
imarlarında
|
| 3rd singular
|
imarında
|
imarlarında
|
| 1st plural
|
imarımızda
|
imarlarımızda
|
| 2nd plural
|
imarınızda
|
imarlarınızda
|
| 3rd plural
|
imarlarında
|
imarlarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
imarımdan
|
imarlarımdan
|
| 2nd singular
|
imarından
|
imarlarından
|
| 3rd singular
|
imarından
|
imarlarından
|
| 1st plural
|
imarımızdan
|
imarlarımızdan
|
| 2nd plural
|
imarınızdan
|
imarlarınızdan
|
| 3rd plural
|
imarlarından
|
imarlarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
imarımın
|
imarlarımın
|
| 2nd singular
|
imarının
|
imarlarının
|
| 3rd singular
|
imarının
|
imarlarının
|
| 1st plural
|
imarımızın
|
imarlarımızın
|
| 2nd plural
|
imarınızın
|
imarlarınızın
|
| 3rd plural
|
imarlarının
|
imarlarının
|
|
References
- Devellioğlu, Ferit (1962) “i'mâr”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[1] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 517
- Redhouse, James W. (1890) “اعمار”, in A Turkish and English Lexicon[2], Constantinople: A. H. Boyajian, page 145
- Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN