imbricatus

Latin

Pronunciation

Participle

imbricātus (feminine imbricāta, neuter imbricātum); first/second-declension participle

  1. perfect passive participle of imbricō

Inflection

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative imbricātus imbricāta imbricātum imbricātī imbricātae imbricāta
genitive imbricātī imbricātae imbricātī imbricātōrum imbricātārum imbricātōrum
dative imbricātō imbricātae imbricātō imbricātīs
accusative imbricātum imbricātam imbricātum imbricātōs imbricātās imbricāta
ablative imbricātō imbricātā imbricātō imbricātīs
vocative imbricāte imbricāta imbricātum imbricātī imbricātae imbricāta