imbricatus
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪm.brɪˈkaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [im.briˈkaː.t̪us]
Participle
imbricātus (feminine imbricāta, neuter imbricātum); first/second-declension participle
- perfect passive participle of imbricō
Inflection
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | imbricātus | imbricāta | imbricātum | imbricātī | imbricātae | imbricāta | |
| genitive | imbricātī | imbricātae | imbricātī | imbricātōrum | imbricātārum | imbricātōrum | |
| dative | imbricātō | imbricātae | imbricātō | imbricātīs | |||
| accusative | imbricātum | imbricātam | imbricātum | imbricātōs | imbricātās | imbricāta | |
| ablative | imbricātō | imbricātā | imbricātō | imbricātīs | |||
| vocative | imbricāte | imbricāta | imbricātum | imbricātī | imbricātae | imbricāta | |