imbrico
See also: imbricó
Catalan
Verb
imbrico
- first-person singular present indicative of imbricar
Latin
Etymology
From imbrex (“pantile”) + -ō (verb suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈɪm.brɪ.koː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈim.bri.ko]
Verb
imbricō (present infinitive imbricāre, supine imbricātum); first conjugation, no perfect stem
- (post-classical) to cover with pantiles
- c. 430 CE – c. 489 CE, Sidonius Apollinaris, Letters 2.2:
- […], cum ab angulis quadrifariam concurrentia dorsa cristarum tegulis interiacentibus imbricarentur
- […], with the ridges of the crests meeting quadrifariously and interlaced with overlapping tiles
- […], cum ab angulis quadrifariam concurrentia dorsa cristarum tegulis interiacentibus imbricarentur
- to form like a pantile
- c. 15 BCE, Vitruvius, De architectura 2.8:
- Incerta vero caementa alia super alia sedentia inter seque imbricata non speciosam sed firmiorem quam reticulata praestant structuram.
- Uncertain rubble stones, placed one on top of the other and overlapping together, provide a structure that is not as visually appealing as the reticulated one but more solid.
- Incerta vero caementa alia super alia sedentia inter seque imbricata non speciosam sed firmiorem quam reticulata praestant structuram.
- c. 77 CE – 79 CE, Pliny the Elder, Naturalis Historia 15.127:
- Cypriam esse folio brevi, nigro, per margines imbricato crispam.
- The Cyprian one had short, black leaves, crisped along the edges like tiles.
- Cypriam esse folio brevi, nigro, per margines imbricato crispam.
Inflection
Conjugation of imbricō (first conjugation, no perfect stem)
| indicative | singular | plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | imbricō | imbricās | imbricat | imbricāmus | imbricātis | imbricant | ||||||
| imperfect | imbricābam | imbricābās | imbricābat | imbricābāmus | imbricābātis | imbricābant | |||||||
| future | imbricābō | imbricābis | imbricābit | imbricābimus | imbricābitis | imbricābunt | |||||||
| passive | present | imbricor | imbricāris, imbricāre |
imbricātur | imbricāmur | imbricāminī | imbricantur | ||||||
| imperfect | imbricābar | imbricābāris, imbricābāre |
imbricābātur | imbricābāmur | imbricābāminī | imbricābantur | |||||||
| future | imbricābor | imbricāberis, imbricābere |
imbricābitur | imbricābimur | imbricābiminī | imbricābuntur | |||||||
| perfect | imbricātus + present active indicative of sum | ||||||||||||
| pluperfect | imbricātus + imperfect active indicative of sum | ||||||||||||
| future perfect | imbricātus + future active indicative of sum | ||||||||||||
| subjunctive | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | imbricem | imbricēs | imbricet | imbricēmus | imbricētis | imbricent | ||||||
| imperfect | imbricārem | imbricārēs | imbricāret | imbricārēmus | imbricārētis | imbricārent | |||||||
| passive | present | imbricer | imbricēris, imbricēre |
imbricētur | imbricēmur | imbricēminī | imbricentur | ||||||
| imperfect | imbricārer | imbricārēris, imbricārēre |
imbricārētur | imbricārēmur | imbricārēminī | imbricārentur | |||||||
| perfect | imbricātus + present active subjunctive of sum | ||||||||||||
| pluperfect | imbricātus + imperfect active subjunctive of sum | ||||||||||||
| imperative | singular | plural | |||||||||||
| first | second | third | first | second | third | ||||||||
| active | present | — | imbricā | — | — | imbricāte | — | ||||||
| future | — | imbricātō | imbricātō | — | imbricātōte | imbricantō | |||||||
| passive | present | — | imbricāre | — | — | imbricāminī | — | ||||||
| future | — | imbricātor | imbricātor | — | — | imbricantor | |||||||
| non-finite forms | infinitive | participle | |||||||||||
| active | passive | active | passive | ||||||||||
| present | imbricāre | imbricārī | imbricāns | — | |||||||||
| future | imbricātūrum esse | imbricātum īrī | imbricātūrus | imbricandus | |||||||||
| perfect | — | imbricātum esse | — | imbricātus | |||||||||
| future perfect | — | imbricātum fore | — | — | |||||||||
| perfect potential | imbricātūrum fuisse | — | — | — | |||||||||
| verbal nouns | gerund | supine | |||||||||||
| genitive | dative | accusative | ablative | accusative | ablative | ||||||||
| imbricandī | imbricandō | imbricandum | imbricandō | imbricātum | imbricātū | ||||||||
Related terms
- imbricātim
- imber
Descendants
- Italian: embricare
- → Catalan: imbricar
- → English: imbricate
- → Portuguese: imbricar
- → Spanish: imbricar
References
- “imbrico”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
Spanish
Verb
imbrico
- first-person singular present indicative of imbricar