impaenitentia
Latin
Alternative forms
- impoenitentia
- impēnitentia
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪm.pae̯.nɪˈtɛn.ti.a]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [im.pe.niˈt̪ɛn.t̪͡s̪i.a]
Etymology 1
From impaenitēns + -ia.
Noun
impaenitentia f (genitive impaenitentiae); first declension
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | impaenitentia | impaenitentiae |
| genitive | impaenitentiae | impaenitentiārum |
| dative | impaenitentiae | impaenitentiīs |
| accusative | impaenitentiam | impaenitentiās |
| ablative | impaenitentiā | impaenitentiīs |
| vocative | impaenitentia | impaenitentiae |
Descendants
- → English: impenitence
- → German: Impönitenz
- → Italian: impenitenza
- → Spanish: impenitencia
Etymology 2
Adjective
impaenitentia
- nominative/accusative/vocative neuter plural of impaenitēns
References
- “impaenitentia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- impaenitentia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- impaenitentia in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016