inaptitudo
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪ.nap.tɪˈtuː.doː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [i.nap.t̪iˈt̪uː.d̪o]
Noun
inaptitūdō f (genitive inaptitūdinis); third declension
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | inaptitūdō | inaptitūdinēs |
| genitive | inaptitūdinis | inaptitūdinum |
| dative | inaptitūdinī | inaptitūdinibus |
| accusative | inaptitūdinem | inaptitūdinēs |
| ablative | inaptitūdine | inaptitūdinibus |
| vocative | inaptitūdō | inaptitūdinēs |
Related terms
Descendants
All borrowed.
- → English: inaptitude
- → French: inaptitude
References
- inaptitudo in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016