ineptitudo
Latin
Etymology
Noun
ineptitūdō f (genitive ineptitūdinis); third declension
- stupidity, absurdity
- Synonyms: īnsapientia, imprūdentia, stupiditās, sōcordia, ignōrantia, stultitia, inertia
- Antonyms: sapientia, prūdentia
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | ineptitūdō | ineptitūdinēs |
| genitive | ineptitūdinis | ineptitūdinum |
| dative | ineptitūdinī | ineptitūdinibus |
| accusative | ineptitūdinem | ineptitūdinēs |
| ablative | ineptitūdine | ineptitūdinibus |
| vocative | ineptitūdō | ineptitūdinēs |
References
- “ineptitudo”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "ineptitudo", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- ineptitudo in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.