inboeten
Dutch
Etymology
From in (“in”) + boeten (“to pay”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɪmˌbu.tə(n)/
Audio: (file)
Verb
inboeten
Conjugation
| Conjugation of inboeten (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | inboeten | |||
| past singular | boette in | |||
| past participle | ingeboet | |||
| infinitive | inboeten | |||
| gerund | inboeten n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | boet in | boette in | inboet | inboette |
| 2nd person sing. (jij) | boet in | boette in | inboet | inboette |
| 2nd person sing. (u) | boet in | boette in | inboet | inboette |
| 2nd person sing. (gij) | boet in | boette in | inboet | inboette |
| 3rd person singular | boet in | boette in | inboet | inboette |
| plural | boeten in | boetten in | inboeten | inboetten |
| subjunctive sing.1 | boete in | boette in | inboete | inboette |
| subjunctive plur.1 | boeten in | boetten in | inboeten | inboetten |
| imperative sing. | boet in | |||
| imperative plur.1 | boet in | |||
| participles | inboetend | ingeboet | ||
| 1) Archaic. | ||||