incalculeren

Dutch

Etymology

From in +‎ calculeren.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɪn.kɑl.kyˌleː.rə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: in‧cal‧cu‧le‧ren

Verb

incalculeren

  1. (literal and figurative) to take into account, to include in a calculation

Conjugation

Conjugation of incalculeren (weak, separable)
infinitive incalculeren
past singular calculeerde in
past participle ingecalculeerd
infinitive incalculeren
gerund incalculeren n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular calculeer in calculeerde in incalculeer incalculeerde
2nd person sing. (jij) calculeert in, calculeer in2 calculeerde in incalculeert incalculeerde
2nd person sing. (u) calculeert in calculeerde in incalculeert incalculeerde
2nd person sing. (gij) calculeert in calculeerde in incalculeert incalculeerde
3rd person singular calculeert in calculeerde in incalculeert incalculeerde
plural calculeren in calculeerden in incalculeren incalculeerden
subjunctive sing.1 calculere in calculeerde in incalculere incalculeerde
subjunctive plur.1 calculeren in calculeerden in incalculeren incalculeerden
imperative sing. calculeer in
imperative plur.1 calculeert in
participles incalculerend ingecalculeerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.