inconivus
Latin
Alternative forms
- inconnīvus
Etymology
From in- (“un-”) + cōnīveō (“I close my eyes”) + -us.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪŋ.koːˈniː.wʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iŋ.koˈniː.vus]
Adjective
incōnīvus (feminine incōnīva, neuter incōnīvum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | incōnīvus | incōnīva | incōnīvum | incōnīvī | incōnīvae | incōnīva | |
| genitive | incōnīvī | incōnīvae | incōnīvī | incōnīvōrum | incōnīvārum | incōnīvōrum | |
| dative | incōnīvō | incōnīvae | incōnīvō | incōnīvīs | |||
| accusative | incōnīvum | incōnīvam | incōnīvum | incōnīvōs | incōnīvās | incōnīva | |
| ablative | incōnīvō | incōnīvā | incōnīvō | incōnīvīs | |||
| vocative | incōnīve | incōnīva | incōnīvum | incōnīvī | incōnīvae | incōnīva | |
References
- inconivus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- inconivus in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 2, Hahnsche Buchhandlung
- “inconivus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press