incumbendus

Latin

Etymology

Future passive participle (gerundive) of incumbō.

Participle

incumbendus (feminine incumbenda, neuter incumbendum); first/second-declension participle

  1. which is to be attacked etc

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative incumbendus incumbenda incumbendum incumbendī incumbendae incumbenda
genitive incumbendī incumbendae incumbendī incumbendōrum incumbendārum incumbendōrum
dative incumbendō incumbendae incumbendō incumbendīs
accusative incumbendum incumbendam incumbendum incumbendōs incumbendās incumbenda
ablative incumbendō incumbendā incumbendō incumbendīs
vocative incumbende incumbenda incumbendum incumbendī incumbendae incumbenda