indelen

Dutch

Etymology

From in +‎ delen.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

indelen

  1. to classify

Conjugation

Conjugation of indelen (weak, separable)
infinitive indelen
past singular deelde in
past participle ingedeeld
infinitive indelen
gerund indelen n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular deel in deelde in indeel indeelde
2nd person sing. (jij) deelt in, deel in2 deelde in indeelt indeelde
2nd person sing. (u) deelt in deelde in indeelt indeelde
2nd person sing. (gij) deelt in deelde in indeelt indeelde
3rd person singular deelt in deelde in indeelt indeelde
plural delen in deelden in indelen indeelden
subjunctive sing.1 dele in deelde in indele indeelde
subjunctive plur.1 delen in deelden in indelen indeelden
imperative sing. deel in
imperative plur.1 deelt in
participles indelend ingedeeld
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.