indicticius
Latin
Alternative forms
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪn.dɪkˈtiː.ki.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [in̪.d̪ikˈt̪iː.t͡ʃi.us]
Adjective
indictīcius (feminine indictīcia, neuter indictīcium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | indictīcius | indictīcia | indictīcium | indictīciī | indictīciae | indictīcia | |
| genitive | indictīciī | indictīciae | indictīciī | indictīciōrum | indictīciārum | indictīciōrum | |
| dative | indictīciō | indictīciae | indictīciō | indictīciīs | |||
| accusative | indictīcium | indictīciam | indictīcium | indictīciōs | indictīciās | indictīcia | |
| ablative | indictīciō | indictīciā | indictīciō | indictīciīs | |||
| vocative | indictīcie | indictīcia | indictīcium | indictīciī | indictīciae | indictīcia | |
Related terms
References
- “indicticius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- indicticius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.