indicticius

Latin

Alternative forms

Etymology

From indictus +‎ -īcius.

Pronunciation

Adjective

indictīcius (feminine indictīcia, neuter indictīcium); first/second-declension adjective

  1. declared, proclaimed

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative indictīcius indictīcia indictīcium indictīciī indictīciae indictīcia
genitive indictīciī indictīciae indictīciī indictīciōrum indictīciārum indictīciōrum
dative indictīciō indictīciae indictīciō indictīciīs
accusative indictīcium indictīciam indictīcium indictīciōs indictīciās indictīcia
ablative indictīciō indictīciā indictīciō indictīciīs
vocative indictīcie indictīcia indictīcium indictīciī indictīciae indictīcia

References