indiligentia
Latin
Etymology
From indīligens + -ia.
Noun
indīligentia f (genitive indīligentiae); first declension
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | indīligentia | indīligentiae |
| genitive | indīligentiae | indīligentiārum |
| dative | indīligentiae | indīligentiīs |
| accusative | indīligentiam | indīligentiās |
| ablative | indīligentiā | indīligentiīs |
| vocative | indīligentia | indīligentiae |
References
- “indiligentia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “indiligentia”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- indiligentia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.