infanticidium
Latin
Etymology
From īnfāns (“infant”) + -cīdium (“killing, slaughter”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ĩː.fan.tɪˈkiː.di.ũː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [iɱ.fan̪.t̪iˈt͡ʃiː.d̪i.um]
Noun
īnfanticīdium n (genitive īnfanticīdiī or īnfanticīdī); second declension
- child-murder, infanticide
Declension
Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | īnfanticīdium | īnfanticīdia |
| genitive | īnfanticīdiī īnfanticīdī1 |
īnfanticīdiōrum |
| dative | īnfanticīdiō | īnfanticīdiīs |
| accusative | īnfanticīdium | īnfanticīdia |
| ablative | īnfanticīdiō | īnfanticīdiīs |
| vocative | īnfanticīdium | īnfanticīdia |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
References
- “infanticidium”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- infanticidium in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.