infantissimus
Latin
Adjective
īnfantissimus (superlative, feminine īnfantissima, neuter īnfantissimum); first/second declension
- superlative degree of īnfāns
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | īnfantissimus | īnfantissima | īnfantissimum | īnfantissimī | īnfantissimae | īnfantissima | |
| genitive | īnfantissimī | īnfantissimae | īnfantissimī | īnfantissimōrum | īnfantissimārum | īnfantissimōrum | |
| dative | īnfantissimō | īnfantissimae | īnfantissimō | īnfantissimīs | |||
| accusative | īnfantissimum | īnfantissimam | īnfantissimum | īnfantissimōs | īnfantissimās | īnfantissima | |
| ablative | īnfantissimō | īnfantissimā | īnfantissimō | īnfantissimīs | |||
| vocative | īnfantissime | īnfantissima | īnfantissimum | īnfantissimī | īnfantissimae | īnfantissima | |
References
- "infantissimus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)