inficēt

Latvian

Etymology

Latin īnficiō +‎ -ēt.

Verb

inficēt (transitive, 2nd conjugation, present inficēju, inficē, inficē, past inficēju)

  1. to infect

Conjugation

Conjugation of inficēt
indicative (īstenības izteiksme) imperative
(pavēles izteiksme)
present
(tagadne)
past
(pagātne)
future
(nākotne)
1st person sg es inficēju inficēju inficēšu
2nd person sg tu inficē inficēji inficēsi inficē
3rd person sg viņš, viņa inficē inficēja inficēs lai inficē
1st person pl mēs inficējam inficējām inficēsim inficēsim
2nd person pl jūs inficējat inficējāt inficēsiet,
inficēsit
inficējiet
3rd person pl viņi, viņas inficē inficēja inficēs lai inficē
renarrative (atstāstījuma izteiksme) participles (divdabji)
present inficējot present active 1 (adj.) inficējošs
past esot inficējis present active 2 (adv.) inficēdams
future inficēšot present active 3 (adv.) inficējot
imperative lai inficējot present active 4 (obj.) inficējam
conditional (vēlējuma izteiksme) past active inficējis
present inficētu present passive inficējams
past būtu inficējis past passive inficēts
debitive (vajadzības izteiksme) nominal forms
indicative (būt) jāinficē infinitive (nenoteiksme) inficēt
conjunctive 1 esot jāinficē negative infinitive neinficēt
conjunctive 2 jāinficējot verbal noun inficēšana

Derived terms

  • inficēties

Further reading