infirmandus
Latin
Etymology
Future passive participle of īnfirmō.
Participle
īnfirmandus (feminine īnfirmanda, neuter īnfirmandum); first/second-declension participle
- which is to be weakened
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | īnfirmandus | īnfirmanda | īnfirmandum | īnfirmandī | īnfirmandae | īnfirmanda | |
| genitive | īnfirmandī | īnfirmandae | īnfirmandī | īnfirmandōrum | īnfirmandārum | īnfirmandōrum | |
| dative | īnfirmandō | īnfirmandae | īnfirmandō | īnfirmandīs | |||
| accusative | īnfirmandum | īnfirmandam | īnfirmandum | īnfirmandōs | īnfirmandās | īnfirmanda | |
| ablative | īnfirmandō | īnfirmandā | īnfirmandō | īnfirmandīs | |||
| vocative | īnfirmande | īnfirmanda | īnfirmandum | īnfirmandī | īnfirmandae | īnfirmanda | |