inhalen
Catalan
Verb
inhalen
- third-person plural present indicative of inhalar
Dutch
Etymology
From in (“in”) + halen (“to fetch, get”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɪnˌɦaː.lə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: in‧ha‧len
Verb
inhalen
- to fetch, bring in(side); harvest
- to catch up (with)
- to overtake, to pass (traffic)
- to welcome, to receive warmly
Conjugation
| Conjugation of inhalen (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | inhalen | |||
| past singular | haalde in | |||
| past participle | ingehaald | |||
| infinitive | inhalen | |||
| gerund | inhalen n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | haal in | haalde in | inhaal | inhaalde |
| 2nd person sing. (jij) | haalt in, haal in2 | haalde in | inhaalt | inhaalde |
| 2nd person sing. (u) | haalt in | haalde in | inhaalt | inhaalde |
| 2nd person sing. (gij) | haalt in | haalde in | inhaalt | inhaalde |
| 3rd person singular | haalt in | haalde in | inhaalt | inhaalde |
| plural | halen in | haalden in | inhalen | inhaalden |
| subjunctive sing.1 | hale in | haalde in | inhale | inhaalde |
| subjunctive plur.1 | halen in | haalden in | inhalen | inhaalden |
| imperative sing. | haal in | |||
| imperative plur.1 | haalt in | |||
| participles | inhalend | ingehaald | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
- inhaalbeweging
- inhaalrace
- inhaalslag
- inhaalzorg
- inhalig
- inhaling
Descendants
Galician
Verb
inhalen
- inflection of inhalar:
- third-person plural present subjunctive
- third-person plural imperative
Spanish
Verb
inhalen
- inflection of inhalar:
- third-person plural present subjunctive
- third-person plural imperative