inhumatus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪ.nʊˈmaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [i.nuˈmaː.t̪us]
Adjective
inhumātus (feminine inhumāta, neuter inhumātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | inhumātus | inhumāta | inhumātum | inhumātī | inhumātae | inhumāta | |
| genitive | inhumātī | inhumātae | inhumātī | inhumātōrum | inhumātārum | inhumātōrum | |
| dative | inhumātō | inhumātae | inhumātō | inhumātīs | |||
| accusative | inhumātum | inhumātam | inhumātum | inhumātōs | inhumātās | inhumāta | |
| ablative | inhumātō | inhumātā | inhumātō | inhumātīs | |||
| vocative | inhumāte | inhumāta | inhumātum | inhumātī | inhumātae | inhumāta | |
References
- “inhumatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “inhumatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- inhumatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- to be cast out unburied: proiici inhumatum (in publicum)
- to be cast out unburied: proiici inhumatum (in publicum)