iniurius
Latin
Alternative forms
Etymology
in- + iūs, iūris.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪnˈjuː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [inˈjuː.ri.us]
Adjective
iniūrius (feminine iniūria, neuter iniūrium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | iniūrius | iniūria | iniūrium | iniūriī | iniūriae | iniūria | |
| genitive | iniūriī | iniūriae | iniūriī | iniūriōrum | iniūriārum | iniūriōrum | |
| dative | iniūriō | iniūriae | iniūriō | iniūriīs | |||
| accusative | iniūrium | iniūriam | iniūrium | iniūriōs | iniūriās | iniūria | |
| ablative | iniūriō | iniūriā | iniūriō | iniūriīs | |||
| vocative | iniūrie | iniūria | iniūrium | iniūriī | iniūriae | iniūria | |
Derived terms
References
- “iniurius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- iniurius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- iniurius in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016