inpulsurus
Latin
Etymology
Future active participle of inpellō.
Participle
inpulsūrus (feminine inpulsūra, neuter inpulsūrum); first/second-declension participle
- alternative form of impulsurus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | inpulsūrus | inpulsūra | inpulsūrum | inpulsūrī | inpulsūrae | inpulsūra | |
| genitive | inpulsūrī | inpulsūrae | inpulsūrī | inpulsūrōrum | inpulsūrārum | inpulsūrōrum | |
| dative | inpulsūrō | inpulsūrae | inpulsūrō | inpulsūrīs | |||
| accusative | inpulsūrum | inpulsūram | inpulsūrum | inpulsūrōs | inpulsūrās | inpulsūra | |
| ablative | inpulsūrō | inpulsūrā | inpulsūrō | inpulsūrīs | |||
| vocative | inpulsūre | inpulsūra | inpulsūrum | inpulsūrī | inpulsūrae | inpulsūra | |