inquietant
See also: inquiétant
Catalan
Etymology 1
Learned borrowing from Latin inquiētāns.
Pronunciation
- IPA(key): (Central) [iŋ.ki.əˈtan]
- IPA(key): (Balearic) [iŋ.ki.əˈtant]
- IPA(key): (Valencia) [iŋ.ki.eˈtant]
Adjective
inquietant m or f (masculine and feminine plural inquietants)
Derived terms
Related terms
Further reading
- “inquietant”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “inquietant”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025.
- “inquietant” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “inquietant” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Etymology 2
Verb
inquietant
- gerund of inquietar
Latin
Verb
inquiētant
- third-person plural present active indicative of inquiētō
Occitan
Adjective
inquietant m (feminine singular inquietanta, masculine plural inquietants, feminine plural inquietantas)