insipientia
Latin
Etymology
insipiēns + -ia. Compare īnsipidus.
Noun
īnsipientia f (genitive īnsipientiae); first declension
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | īnsipientia | īnsipientiae |
| genitive | īnsipientiae | īnsipientiārum |
| dative | īnsipientiae | īnsipientiīs |
| accusative | īnsipientiam | īnsipientiās |
| ablative | īnsipientiā | īnsipientiīs |
| vocative | īnsipientia | īnsipientiae |
References
- “insipientia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “insipientia”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- "insipientia", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- insipientia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.