inskrift
Swedish
Etymology
From inskriva (“to inscribe”). Compare German Inschrift.
Noun
inskrift c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | inskrift | inskrifts |
| definite | inskriften | inskriftens | |
| plural | indefinite | inskrifter | inskrifters |
| definite | inskrifterna | inskrifternas |