instantia

Latin

Etymology

From īnstāns (present active participle of īnstō) +‎ -ia.

Noun

īnstantia f (genitive īnstantiae); first declension

  1. a being near, presence
  2. perseverance, earnestness, importunity, urgency

Declension

First-declension noun.

singular plural
nominative īnstantia īnstantiae
genitive īnstantiae īnstantiārum
dative īnstantiae īnstantiīs
accusative īnstantiam īnstantiās
ablative īnstantiā īnstantiīs
vocative īnstantia īnstantiae

Descendants

References