instaurandus
Latin
Etymology
Future passive participle of īnstaurō.
Participle
īnstaurandus (feminine īnstauranda, neuter īnstaurandum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | īnstaurandus | īnstauranda | īnstaurandum | īnstaurandī | īnstaurandae | īnstauranda | |
| genitive | īnstaurandī | īnstaurandae | īnstaurandī | īnstaurandōrum | īnstaurandārum | īnstaurandōrum | |
| dative | īnstaurandō | īnstaurandae | īnstaurandō | īnstaurandīs | |||
| accusative | īnstaurandum | īnstaurandam | īnstaurandum | īnstaurandōs | īnstaurandās | īnstauranda | |
| ablative | īnstaurandō | īnstaurandā | īnstaurandō | īnstaurandīs | |||
| vocative | īnstaurande | īnstauranda | īnstaurandum | īnstaurandī | īnstaurandae | īnstauranda | |