insulo
Esperanto
Etymology
From Yiddish אינדזל (indzl), German Insel, Latin īnsula.
Pronunciation
- IPA(key): /inˈsulo/
- Rhymes: -ulo
- Hyphenation: in‧su‧lo
Audio: (file)
Noun
insulo (accusative singular insulon, plural insuloj, accusative plural insulojn)
Derived terms
- duoninsulo (“peninsula”)
- glaciinsulo (“iceberg”)
- insulano (“islander”)
- insularo (“group of islands, archipelago”)
- insuleco (“island condition, isolation”)
- insuleto (“small island, islet”)
- trafikinsulo (“traffic island”)
Ido
Noun
insulo (plural insuli)
Latin
Etymology
From īnsula (“island”) + -ō (denominative verb suffix), on the model of French isoler.
Verb
īnsulō (present infinitive īnsulāre, perfect active īnsulāvī, supine īnsulātum); first conjugation
- (New Latin) to insulate
- 1776, W. B. Jelgersma, Specimen experimentorum lagenam Leidensem spectantium, volume 1, page 200:
- Ast cur tum Lagena N. 8 idem non praestat, si eodem modo insuletur?
- But why does jar N. 8 not then act the same if it is insulated the same way?
- 1791, Luigi Galvani, “De Viribus Electricitatis In Motu Musculari Commentarius”, in De Bononiensi scientiarum et artium Instituto atque academia commentarii, volume 7, page 369:
- Primo itaque electricam machinam, et eum, qui illam versabat, insulavimus.
- Accordingly we first insulated the electrical machine and the person operating it.
- 1793, Christoph Heinrich Pfaff, Diss. inaug. med. de electricitate sic dicta animali, page 22:
- Postrema methodo, si scilicet extremitates ut ajunt insulaveram, contractionum vis non aucta erat nec duratio.
- By the last method, that is, if I had, as they say, insulated the extremities, neither the force nor the duration of the contractions would have increased.
Conjugation
Conjugation of īnsulō (first conjugation)
Related terms
Portuguese
Verb
insulo
- first-person singular present indicative of insular
Romanian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈinsulo]
Noun
insulo f
- vocative singular of insulă