insulo

Esperanto

Etymology

From Yiddish אינדזל (indzl), German Insel, Latin īnsula.

Pronunciation

  • IPA(key): /inˈsulo/
  • Rhymes: -ulo
  • Hyphenation: in‧su‧lo
  • Audio:(file)

Noun

insulo (accusative singular insulon, plural insuloj, accusative plural insulojn)

  1. island

Derived terms

  • duoninsulo (peninsula)
  • glaciinsulo (iceberg)
  • insulano (islander)
  • insularo (group of islands, archipelago)
  • insuleco (island condition, isolation)
  • insuleto (small island, islet)
  • trafikinsulo (traffic island)

Ido

Noun

insulo (plural insuli)

  1. island

Latin

Etymology

From īnsula (island) +‎ (denominative verb suffix), on the model of French isoler.

Verb

īnsulō (present infinitive īnsulāre, perfect active īnsulāvī, supine īnsulātum); first conjugation

  1. (New Latin) to insulate
    • 1776, W. B. Jelgersma, Specimen experimentorum lagenam Leidensem spectantium, volume 1, page 200:
      Ast cur tum Lagena N. 8 idem non praestat, si eodem modo insuletur?
      But why does jar N. 8 not then act the same if it is insulated the same way?
    • 1791, Luigi Galvani, “De Viribus Electricitatis In Motu Musculari Commentarius”, in De Bononiensi scientiarum et artium Instituto atque academia commentarii, volume 7, page 369:
      Primo itaque electricam machinam, et eum, qui illam versabat, insulavimus.
      Accordingly we first insulated the electrical machine and the person operating it.
    • 1793, Christoph Heinrich Pfaff, Diss. inaug. med. de electricitate sic dicta animali, page 22:
      Postrema methodo, si scilicet extremitates ut ajunt insulaveram, contractionum vis non aucta erat nec duratio.
      By the last method, that is, if I had, as they say, insulated the extremities, neither the force nor the duration of the contractions would have increased.

Conjugation

Portuguese

Verb

insulo

  1. first-person singular present indicative of insular

Romanian

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈinsulo]

Noun

insulo f

  1. vocative singular of insulă