insurgendus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of īnsurgō (“I rise up [against]”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ĩː.sʊrˈɡɛn.dʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [in.surˈd͡ʒɛn̪.d̪us]
Participle
īnsurgendus (feminine īnsurgenda, neuter īnsurgendum); first/second-declension participle
- which is to be risen up (against)
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | īnsurgendus | īnsurgenda | īnsurgendum | īnsurgendī | īnsurgendae | īnsurgenda | |
| genitive | īnsurgendī | īnsurgendae | īnsurgendī | īnsurgendōrum | īnsurgendārum | īnsurgendōrum | |
| dative | īnsurgendō | īnsurgendae | īnsurgendō | īnsurgendīs | |||
| accusative | īnsurgendum | īnsurgendam | īnsurgendum | īnsurgendōs | īnsurgendās | īnsurgenda | |
| ablative | īnsurgendō | īnsurgendā | īnsurgendō | īnsurgendīs | |||
| vocative | īnsurgende | īnsurgenda | īnsurgendum | īnsurgendī | īnsurgendae | īnsurgenda | |