internuntius
Indonesian
Etymology
Affixed inter- + *nuntius, from Dutch internuntius, from Latin internuntius.
Pronunciation
- IPA(key): /intərnuntius/
- Hyphenation: in‧têr‧nun‧ti‧us
Noun
intêrnuntius (plural internuntius-internuntius)
- (Catholicism) a Papal diplomat
Further reading
- “internuntius” in Kamus Besar Bahasa Indonesia, Jakarta: Agency for Language Development and Cultivation – Ministry of Education, Culture, Research, and Technology of the Republic of Indonesia, 2016.
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ɪn.tɛrˈnuːn.ti.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [in̪.t̪erˈnun.t̪͡s̪i.us]
Adjective
internūntius (feminine internūntia, neuter internūntium); first/second-declension adjective
- intermediary, go-between
- (relational) messenger
Declension
First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | internūntius | internūntia | internūntium | internūntiī | internūntiae | internūntia | |
genitive | internūntiī | internūntiae | internūntiī | internūntiōrum | internūntiārum | internūntiōrum | |
dative | internūntiō | internūntiae | internūntiō | internūntiīs | |||
accusative | internūntium | internūntiam | internūntium | internūntiōs | internūntiās | internūntia | |
ablative | internūntiō | internūntiā | internūntiō | internūntiīs | |||
vocative | internūntie | internūntia | internūntium | internūntiī | internūntiae | internūntia |
References
- “internuntius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “internuntius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- internuntius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.