interpunkcyjny

Polish

Etymology

From interpunkcja +‎ -ny.

Pronunciation

  • IPA(key): /in.tɛr.puŋkˈt͡sɘj.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘjnɘ
  • Syllabification: in‧ter‧punk‧cyj‧ny

Adjective

interpunkcyjny (not comparable, no derived adverb)

  1. (linguistics, relational) punctuation (the use of punctuation marks in text and the rules that govern it)
    Synonym: przestankowy

Declension

Declension of interpunkcyjny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative interpunkcyjny interpunkcyjna interpunkcyjne interpunkcyjni interpunkcyjne
genitive interpunkcyjnego interpunkcyjnej interpunkcyjnego interpunkcyjnych
dative interpunkcyjnemu interpunkcyjnej interpunkcyjnemu interpunkcyjnym
accusative interpunkcyjnego interpunkcyjny interpunkcyjną interpunkcyjne interpunkcyjnych interpunkcyjne
instrumental interpunkcyjnym interpunkcyjną interpunkcyjnym interpunkcyjnymi
locative interpunkcyjnym interpunkcyjnej interpunkcyjnym interpunkcyjnych

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.