intonacyjny

Polish

Etymology

From intonacja +‎ -ny.[1] First attested in 1810.[2]

Pronunciation

  • IPA(key): /in.tɔ.naˈt͡sɘj.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘjnɘ
  • Syllabification: in‧to‧na‧cyj‧ny

Adjective

intonacyjny (not comparable, derived adverb intonacyjnie)

  1. (linguistics, relational) intonational (of or relating to the rise and fall of the voice in speaking)
  2. (music, relational) intonational (of or relating to the singing or playing in good tune or otherwise)

Declension

Declension of intonacyjny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative intonacyjny intonacyjna intonacyjne intonacyjni intonacyjne
genitive intonacyjnego intonacyjnej intonacyjnego intonacyjnych
dative intonacyjnemu intonacyjnej intonacyjnemu intonacyjnym
accusative intonacyjnego intonacyjny intonacyjną intonacyjne intonacyjnych intonacyjne
instrumental intonacyjnym intonacyjną intonacyjnym intonacyjnymi
locative intonacyjnym intonacyjnej intonacyjnym intonacyjnych

References

  1. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “intonacyjny”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  2. ^ Karol Antoni Simon (1810) Krótka nauka poznania Reguł Harmonii, czyli Generał Bassu : w najłatwiejszy sposób (in Polish), page 11

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.