intonacyjnie

Polish

Etymology

From intonacyjny +‎ -ie.[1] First attested in 1904.[2]

Pronunciation

  • IPA(key): /in.tɔ.naˈt͡sɘj.ɲɛ/
  • Rhymes: -ɘjɲɛ
  • Syllabification: in‧to‧na‧cyj‧nie

Adverb

intonacyjnie (not comparable)

  1. intonationally (in an intonational context)

References

  1. ^ Halina Zgółkowa, editor (1994–2005), “intonacyjnie”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1–50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
  2. ^ Kurjer Warszawski (in Polish), volume 84, number 296, 25 October 1904, page 2

Further reading