inuk
Greenlandic
Etymology
From Proto-Inuit *inuɣ, from Proto-Eskimo *iŋuɣ. Cognate of Inupiaq iñuk, Inuktitut ᐃᓄᒃ (inok), and East Greenlandic iik.
Noun
inuk (plural inuit)
- person
- 1982 August 4, “Qalasersuaq kujalleq Ammassalimmut nuunneqarallartoq”, in Atuagagdliutit / Grønlandsposten:
- Inuit BBC-meersut marloriarlutik Ammassalimmiissimapuut.siullermik[sic] martsimi, tassa taamani ukiup sikuani aalaakkammi filmiisoqarsimavoq.
- The BBC crew has visited Ammassalik twice. The first time was in March, when they filmed on the solid winter sea ice.
- (literally, “The people from BBC […] ”)
- 1982, August 4, Roland Thomsen, Atuagagdliutit, issue 31, "Tasiilami aasaq",
- Inuit uummalersutut ilipput, pingaartumik umiarsualiviup eqqaani
- People seem to be in a hurry, especially near the harbour
Declension
case | singular | plural |
---|---|---|
absolutive | inuk | inuit |
ergative | inuup | |
allative | inummut | inunnut |
ablative | inummit | inunniit |
prolative | inukkut | inutsigut |
locative | inummi | inunni |
instrumental | inummik | inunnik |
equative | inuttut |
Hungarian
Etymology
ín (“tendon, sinew”) + -uk (“their”, possessive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈinuk]
- Hyphenation: inuk
Noun
inuk
- third-person plural single-possession possessive of ín
Declension
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | inuk | — |
accusative | inukat | — |
dative | inuknak | — |
instrumental | inukkal | — |
causal-final | inukért | — |
translative | inukká | — |
terminative | inukig | — |
essive-formal | inukként | — |
essive-modal | inukul | — |
inessive | inukban | — |
superessive | inukon | — |
adessive | inuknál | — |
illative | inukba | — |
sublative | inukra | — |
allative | inukhoz | — |
elative | inukból | — |
delative | inukról | — |
ablative | inuktól | — |
non-attributive possessive – singular |
inuké | — |
non-attributive possessive – plural |
inukéi | — |
Inuktitut
Noun
inuk (dual inuuk, plural inuit)
- Latin spelling of ᐃᓄᒃ (inok)