inverkan
Swedish
Etymology
From the verb inverka.
Noun
inverkan c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | inverkan | inverkans |
| definite | inverkan | inverkans | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |
From the verb inverka.
inverkan c
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | inverkan | inverkans |
| definite | inverkan | inverkans | |
| plural | indefinite | — | — |
| definite | — | — |