inwijden

Dutch

Etymology

Compound of in +‎ wijden.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈɪnˌʋɛi̯.də(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: in‧wij‧den

Verb

inwijden

  1. (transitive) to inaugurate
  2. (transitive) to consecrate

Conjugation

Conjugation of inwijden (weak, separable)
infinitive inwijden
past singular wijdde in
past participle ingewijd
infinitive inwijden
gerund inwijden n
main clause subordinate clause
present tense past tense present tense past tense
1st person singular wijd in wijdde in inwijd inwijdde
2nd person sing. (jij) wijdt in, wijd in2 wijdde in inwijdt inwijdde
2nd person sing. (u) wijdt in wijdde in inwijdt inwijdde
2nd person sing. (gij) wijdt in wijdde in inwijdt inwijdde
3rd person singular wijdt in wijdde in inwijdt inwijdde
plural wijden in wijdden in inwijden inwijdden
subjunctive sing.1 wijde in wijdde in inwijde inwijdde
subjunctive plur.1 wijden in wijdden in inwijden inwijdden
imperative sing. wijd in
imperative plur.1 wijdt in
participles inwijdend ingewijd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Descendants

  • Afrikaans: inwy
  • → West Frisian: ynwije

Anagrams

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.