inzaaien
Dutch
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈɪnˌzaːi̯.ə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: in‧zaai‧en
Verb
inzaaien
Conjugation
| Conjugation of inzaaien (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | inzaaien | |||
| past singular | zaaide in | |||
| past participle | ingezaaid | |||
| infinitive | inzaaien | |||
| gerund | inzaaien n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | zaai in | zaaide in | inzaai | inzaaide |
| 2nd person sing. (jij) | zaait in, zaai in2 | zaaide in | inzaait | inzaaide |
| 2nd person sing. (u) | zaait in | zaaide in | inzaait | inzaaide |
| 2nd person sing. (gij) | zaait in | zaaide in | inzaait | inzaaide |
| 3rd person singular | zaait in | zaaide in | inzaait | inzaaide |
| plural | zaaien in | zaaiden in | inzaaien | inzaaiden |
| subjunctive sing.1 | zaaie in | zaaide in | inzaaie | inzaaide |
| subjunctive plur.1 | zaaien in | zaaiden in | inzaaien | inzaaiden |
| imperative sing. | zaai in | |||
| imperative plur.1 | zaait in | |||
| participles | inzaaiend | ingezaaid | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||