iratgyűjtő
Hungarian
Etymology
irat (“paper, document”) + gyűjtő (“collector”)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈirɒdɟyːjtøː]
- Hyphenation: irat‧gyűj‧tő
- Rhymes: -tøː
Noun
iratgyűjtő (plural iratgyűjtők)
- folder (an organizer that papers are kept in)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | iratgyűjtő | iratgyűjtők |
| accusative | iratgyűjtőt | iratgyűjtőket |
| dative | iratgyűjtőnek | iratgyűjtőknek |
| instrumental | iratgyűjtővel | iratgyűjtőkkel |
| causal-final | iratgyűjtőért | iratgyűjtőkért |
| translative | iratgyűjtővé | iratgyűjtőkké |
| terminative | iratgyűjtőig | iratgyűjtőkig |
| essive-formal | iratgyűjtőként | iratgyűjtőkként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | iratgyűjtőben | iratgyűjtőkben |
| superessive | iratgyűjtőn | iratgyűjtőkön |
| adessive | iratgyűjtőnél | iratgyűjtőknél |
| illative | iratgyűjtőbe | iratgyűjtőkbe |
| sublative | iratgyűjtőre | iratgyűjtőkre |
| allative | iratgyűjtőhöz | iratgyűjtőkhöz |
| elative | iratgyűjtőből | iratgyűjtőkből |
| delative | iratgyűjtőről | iratgyűjtőkről |
| ablative | iratgyűjtőtől | iratgyűjtőktől |
| non-attributive possessive – singular |
iratgyűjtőé | iratgyűjtőké |
| non-attributive possessive – plural |
iratgyűjtőéi | iratgyűjtőkéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | iratgyűjtőm | iratgyűjtőim |
| 2nd person sing. | iratgyűjtőd | iratgyűjtőid |
| 3rd person sing. | iratgyűjtője | iratgyűjtői |
| 1st person plural | iratgyűjtőnk | iratgyűjtőink |
| 2nd person plural | iratgyűjtőtök | iratgyűjtőitek |
| 3rd person plural | iratgyűjtőjük | iratgyűjtőik |
Further reading
- iratgyűjtő in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.