ironia

Borrowed from Latin ironia, from Ancient Greek εἰρωνεία (eirōneía).

• IPA^(key): (Central, Balearic) [i.ɾuˈni.ə]
• IPA^(key): (Valencia) [i.ɾoˈni.a]

• Audio:

  (file)

ironia f (plural ironies)

1. irony

• irònic
• ironitzar

• “ironia”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007

From ironio (“irony”) +‎ -a.

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): /iroˈnia/
• Rhymes: -ia
• Hyphenation: i‧ro‧ni‧a

ironia (accusative singular ironian, plural ironiaj, accusative plural ironiajn)

1. ironic

Internationalism (see English irony), ultimately from Latin īrōnīa.

• IPA^(key): /ˈironiɑ/, [ˈiro̞ˌniɑ̝]
• Rhymes: -iɑ
• Syllabification^(key): i‧ro‧ni‧a
• Hyphenation^(key): iro‧nia

ironia

1. irony

• “ironia”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish]‎^[1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2 July 2023

• oriina

ironia (plural ironias)

1. irony

Borrowed from Latin ironia, from Ancient Greek εἰρωνεία (eirōneía).

• IPA^(key): /i.roˈni.a/
• Rhymes: -ia
• Hyphenation: i‧ro‧nì‧a

ironia f (plural ironie)

1. irony

• ironico
• ironizzare

• Oriani, aironi, orinai

• hyronia (Medieval Latin)

From Ancient Greek εἰρωνεία (eirōneía).

• (Classical Latin) IPA^(key): [iː.roːˈniː.a]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): [i.roˈniː.a]

īrōnīa f (genitive īrōnīae); first declension

1. irony

First-declension noun.

• French: ironie
• Italian: ironia
• Portuguese: ironia
• Romanian: ironie
• Sicilian: irunìa
• Spanish: ironía
• → English: irony
• → Old Irish: íróin, híróin
  • Irish: íoróin
  • ⇒ Scottish Gaelic: ìoranas, ìorantas
• → Russian: иро́ния (irónija)

• “ironia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• ironia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.

Borrowed from Latin ironia, from Ancient Greek εἰρωνεία (eirōneía).

• Audio:

  (file)

ironia f (uncountable)

1. irony

Learned borrowing from Latin īrōnia, from Ancient Greek εἰρωνεία (eirōneía).

• IPA^(key): /iˈrɔɲ.ja/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔɲja
• Syllabification: i‧ron‧ia

ironia f (diminutive ironijka)

1. irony

   Antonym: dosłowność

   • 2004 January 3, Zbigniew Bauer, “Sen jest życiem”, in Gazeta Krakowska (journalism), Kraków: "Polskapresse". Oddział "Prasa Krakowska":

     I następnie "sprzedają" tę wojnę mediom tak, jakby była ona najprawdziwsza. Gdzie są granice oszustwa, skoro w strumieniu informacji płynących z "frontów" i frontów nie ma miejsca na żadne przymrużenie oka, żadne ironie czy kpinki.

     And then they "sell" this war to the media like it was real. Where's the limit of fraud, since in the stream of information from the "fronts", and the fronts don't have anywhere for you to squint your eyes, no irony, or jokes.

• ironia in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ironia in Polish dictionaries at PWN

Borrowed from Latin ironia, from Ancient Greek εἰρωνεία (eirōneía).

• Hyphenation: i‧ro‧ni‧a

ironia f (plural ironias)

1. irony

• IPA^(key): /i.roˈni.ja/

ironia f

1. definite nominative/accusative singular of ironie