irritationsmoment
Swedish
Etymology
irritation (“irritation”) + -s- + moment (“element”)
Noun
irritationsmoment n
- something irritating, an annoyance
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | irritationsmoment | irritationsmoments |
| definite | irritationsmomentet | irritationsmomentets | |
| plural | indefinite | irritationsmoment | irritationsmoments |
| definite | irritationsmomenten | irritationsmomentens |