irrogandus
Latin
Etymology
Future passive participle of irrogō
Participle
irrogandus (feminine irroganda, neuter irrogandum); first/second-declension participle
- which is to be inflicted upon
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | irrogandus | irroganda | irrogandum | irrogandī | irrogandae | irroganda | |
| genitive | irrogandī | irrogandae | irrogandī | irrogandōrum | irrogandārum | irrogandōrum | |
| dative | irrogandō | irrogandae | irrogandō | irrogandīs | |||
| accusative | irrogandum | irrogandam | irrogandum | irrogandōs | irrogandās | irroganda | |
| ablative | irrogandō | irrogandā | irrogandō | irrogandīs | |||
| vocative | irrogande | irroganda | irrogandum | irrogandī | irrogandae | irroganda | |