irrogaturus

Latin

Etymology

Future active participle of irrogō

Participle

irrogātūrus (feminine irrogātūra, neuter irrogātūrum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative irrogātūrus irrogātūra irrogātūrum irrogātūrī irrogātūrae irrogātūra
genitive irrogātūrī irrogātūrae irrogātūrī irrogātūrōrum irrogātūrārum irrogātūrōrum
dative irrogātūrō irrogātūrae irrogātūrō irrogātūrīs
accusative irrogātūrum irrogātūram irrogātūrum irrogātūrōs irrogātūrās irrogātūra
ablative irrogātūrō irrogātūrā irrogātūrō irrogātūrīs
vocative irrogātūre irrogātūra irrogātūrum irrogātūrī irrogātūrae irrogātūra