irrogaturus
Latin
Etymology
Future active participle of irrogō
Participle
irrogātūrus (feminine irrogātūra, neuter irrogātūrum); first/second-declension participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | irrogātūrus | irrogātūra | irrogātūrum | irrogātūrī | irrogātūrae | irrogātūra | |
| genitive | irrogātūrī | irrogātūrae | irrogātūrī | irrogātūrōrum | irrogātūrārum | irrogātūrōrum | |
| dative | irrogātūrō | irrogātūrae | irrogātūrō | irrogātūrīs | |||
| accusative | irrogātūrum | irrogātūram | irrogātūrum | irrogātūrōs | irrogātūrās | irrogātūra | |
| ablative | irrogātūrō | irrogātūrā | irrogātūrō | irrogātūrīs | |||
| vocative | irrogātūre | irrogātūra | irrogātūrum | irrogātūrī | irrogātūrae | irrogātūra | |