Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish استغنا or استغناء (istiġnā, “a being sufficiently rich to have no need of help”),[1][2] from Arabic اِسْتِغْنَاء (istiḡnāʔ), verbal noun of اِسْتَغْنَى (istaḡnā, “to be rich; to do without”).[3]
Pronunciation
- IPA(key): /is.tiːˈnaː/
- Rhymes: -ɑː
- Hyphenation: is‧tiğ‧na
Noun
istiğna (definite accusative istiğnayı, plural istiğnalar)
- (archaic) An act of feigning reluctance towards an offer; playing coy, accismus.
- Synonym: nazlanma
- (archaic) The state of being content with one's current condition, contentedness.
- Synonyms: doygunluk, gönül tokluğu
Declension
Declension of istiğna
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
istiğna
|
istiğnalar
|
| definite accusative
|
istiğnayı
|
istiğnaları
|
| dative
|
istiğnaya
|
istiğnalara
|
| locative
|
istiğnada
|
istiğnalarda
|
| ablative
|
istiğnadan
|
istiğnalardan
|
| genitive
|
istiğnanın
|
istiğnaların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
istiğnam
|
istiğnalarım
|
| 2nd singular
|
istiğnan
|
istiğnaların
|
| 3rd singular
|
istiğnası
|
istiğnaları
|
| 1st plural
|
istiğnamız
|
istiğnalarımız
|
| 2nd plural
|
istiğnanız
|
istiğnalarınız
|
| 3rd plural
|
istiğnaları
|
istiğnaları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
istiğnamı
|
istiğnalarımı
|
| 2nd singular
|
istiğnanı
|
istiğnalarını
|
| 3rd singular
|
istiğnasını
|
istiğnalarını
|
| 1st plural
|
istiğnamızı
|
istiğnalarımızı
|
| 2nd plural
|
istiğnanızı
|
istiğnalarınızı
|
| 3rd plural
|
istiğnalarını
|
istiğnalarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
istiğnama
|
istiğnalarıma
|
| 2nd singular
|
istiğnana
|
istiğnalarına
|
| 3rd singular
|
istiğnasına
|
istiğnalarına
|
| 1st plural
|
istiğnamıza
|
istiğnalarımıza
|
| 2nd plural
|
istiğnanıza
|
istiğnalarınıza
|
| 3rd plural
|
istiğnalarına
|
istiğnalarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
istiğnamda
|
istiğnalarımda
|
| 2nd singular
|
istiğnanda
|
istiğnalarında
|
| 3rd singular
|
istiğnasında
|
istiğnalarında
|
| 1st plural
|
istiğnamızda
|
istiğnalarımızda
|
| 2nd plural
|
istiğnanızda
|
istiğnalarınızda
|
| 3rd plural
|
istiğnalarında
|
istiğnalarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
istiğnamdan
|
istiğnalarımdan
|
| 2nd singular
|
istiğnandan
|
istiğnalarından
|
| 3rd singular
|
istiğnasından
|
istiğnalarından
|
| 1st plural
|
istiğnamızdan
|
istiğnalarımızdan
|
| 2nd plural
|
istiğnanızdan
|
istiğnalarınızdan
|
| 3rd plural
|
istiğnalarından
|
istiğnalarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
istiğnamın
|
istiğnalarımın
|
| 2nd singular
|
istiğnanın
|
istiğnalarının
|
| 3rd singular
|
istiğnasının
|
istiğnalarının
|
| 1st plural
|
istiğnamızın
|
istiğnalarımızın
|
| 2nd plural
|
istiğnanızın
|
istiğnalarınızın
|
| 3rd plural
|
istiğnalarının
|
istiğnalarının
|
|
References
- ^ Redhouse, James W. (1890) “استغنا”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 101
- ^ Kélékian, Diran (1911) “استغناء”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 82
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “istiğna”, in Nişanyan Sözlük
Further reading