istući

Serbo-Croatian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *jьztelťi.

Pronunciation

  • IPA(key): /ǐstuːt͡ɕi/
  • Hyphenation: is‧tu‧ći

Verb

ìstūći pf (Cyrillic spelling ѝстӯћи)

  1. (transitive) to beat, thrash

Conjugation

Conjugation of istući
infinitive istući
present verbal adverb
past verbal adverb ìstūkāvši
verbal noun
singular plural
1st 2nd 3rd 1st 2nd 3rd
present istučem istučeš istuče istučemo istučete istuku
future future I istući ću istući ćeš istući će istući ćemo istući ćete istući ćē
future II bȕdēm istukao2 bȕdēš istukao2 bȕdē istukao2 bȕdēmo istukli2 bȕdēte istukli2 bȕdū istukli2
past perfect istukao sam2 istukao si2 istukao je2 istukli smo2 istukli ste2 istukli su2
pluperfect3 bȉo sam istukao2 bȉo si istukao2 bȉo je istukao2 bíli smo istukli2 bíli ste istukli2 bíli su istukli2
aorist istukoh istuče istuče istukosmo istukoste istukoše
conditional conditional I istukao bih2 istukao bi2 istukao bi2 istukli bismo2 istukli biste2 istukli bi2
conditional II4 bȉo bih istukao2 bȉo bi istukao2 bȉo bi istukao2 bíli bismo istukli2 bíli biste istukli2 bíli bi istukli2
imperative istuci istucimo istucite
active past participle istukao m / istukla f / istuklo n istukli m / istukle f / istukla n
passive past participle istučen m / istučena f / istučeno n istučeni m / istučene f / istučena n

1   Croatian spelling: others omit the infinitive suffix completely and bind the clitic.
2   For masculine nouns; a feminine or neuter agent would use the feminine and neuter gender forms of the active past participle and auxiliary verb, respectively.

Further reading

  • istući”, in Hrvatski jezični portal [Croatian language portal] (in Serbo-Croatian), 2006–2025