Turkish
Etymology
Inherited from Ottoman Turkish اعتیاد (iʿtiyād, “a repeatedly doing an act, a becoming habituated to; habit”),[1][2] from Arabic اِعْتِيَاد (iʕtiyād)[3]
Pronunciation
- IPA(key): /iːtiˈjat/, (definite accusative) /iːti.jaːˈdɯ/
- Hyphenation: i‧ti‧yat
Noun
itiyat (definite accusative itiyadı, plural itiyatlar)
- (archaic) habit
- Synonyms: âdet, alışkanlık
Declension
Declension of itiyat
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
itiyat
|
itiyatlar
|
| definite accusative
|
itiyadı
|
itiyatları
|
| dative
|
itiyada
|
itiyatlara
|
| locative
|
itiyatta
|
itiyatlarda
|
| ablative
|
itiyattan
|
itiyatlardan
|
| genitive
|
itiyadın
|
itiyatların
|
Possessive forms
| nominative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
itiyadım
|
itiyatlarım
|
| 2nd singular
|
itiyadın
|
itiyatların
|
| 3rd singular
|
itiyadı
|
itiyatları
|
| 1st plural
|
itiyadımız
|
itiyatlarımız
|
| 2nd plural
|
itiyadınız
|
itiyatlarınız
|
| 3rd plural
|
itiyatları
|
itiyatları
|
| definite accusative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
itiyadımı
|
itiyatlarımı
|
| 2nd singular
|
itiyadını
|
itiyatlarını
|
| 3rd singular
|
itiyadını
|
itiyatlarını
|
| 1st plural
|
itiyadımızı
|
itiyatlarımızı
|
| 2nd plural
|
itiyadınızı
|
itiyatlarınızı
|
| 3rd plural
|
itiyatlarını
|
itiyatlarını
|
| dative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
itiyadıma
|
itiyatlarıma
|
| 2nd singular
|
itiyadına
|
itiyatlarına
|
| 3rd singular
|
itiyadına
|
itiyatlarına
|
| 1st plural
|
itiyadımıza
|
itiyatlarımıza
|
| 2nd plural
|
itiyadınıza
|
itiyatlarınıza
|
| 3rd plural
|
itiyatlarına
|
itiyatlarına
|
| locative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
itiyadımda
|
itiyatlarımda
|
| 2nd singular
|
itiyadında
|
itiyatlarında
|
| 3rd singular
|
itiyadında
|
itiyatlarında
|
| 1st plural
|
itiyadımızda
|
itiyatlarımızda
|
| 2nd plural
|
itiyadınızda
|
itiyatlarınızda
|
| 3rd plural
|
itiyatlarında
|
itiyatlarında
|
| ablative
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
itiyadımdan
|
itiyatlarımdan
|
| 2nd singular
|
itiyadından
|
itiyatlarından
|
| 3rd singular
|
itiyadından
|
itiyatlarından
|
| 1st plural
|
itiyadımızdan
|
itiyatlarımızdan
|
| 2nd plural
|
itiyadınızdan
|
itiyatlarınızdan
|
| 3rd plural
|
itiyatlarından
|
itiyatlarından
|
| genitive
|
|
|
singular
|
plural
|
| 1st singular
|
itiyadımın
|
itiyatlarımın
|
| 2nd singular
|
itiyadının
|
itiyatlarının
|
| 3rd singular
|
itiyadının
|
itiyatlarının
|
| 1st plural
|
itiyadımızın
|
itiyatlarımızın
|
| 2nd plural
|
itiyadınızın
|
itiyatlarınızın
|
| 3rd plural
|
itiyatlarının
|
itiyatlarının
|
|
Derived terms
References
- ^ Redhouse, James W. (1890) “اعتیاد”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 141
- ^ Kélékian, Diran (1911) “اعتیاد”, in Dictionnaire turc-français[2] (in French), Constantinople: Mihran, page 110
- ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “itiyat”, in Nişanyan Sözlük
Further reading