iugans
Latin
Etymology
Present participle of iugō.
Participle
iugāns (genitive iugantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | iugāns | iugantēs | iugantia | ||
| genitive | iugantis | iugantium | |||
| dative | iugantī | iugantibus | |||
| accusative | iugantem | iugāns | iugantēs iugantīs |
iugantia | |
| ablative | iugante iugantī1 |
iugantibus | |||
| vocative | iugāns | iugantēs | iugantia | ||
1When used purely as an adjective.