iugaturus
Latin
Etymology
Future active participle of iugō.
Participle
iugātūrus (feminine iugātūra, neuter iugātūrum); first/second-declension participle
- about to join
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | iugātūrus | iugātūra | iugātūrum | iugātūrī | iugātūrae | iugātūra | |
| genitive | iugātūrī | iugātūrae | iugātūrī | iugātūrōrum | iugātūrārum | iugātūrōrum | |
| dative | iugātūrō | iugātūrae | iugātūrō | iugātūrīs | |||
| accusative | iugātūrum | iugātūram | iugātūrum | iugātūrōs | iugātūrās | iugātūra | |
| ablative | iugātūrō | iugātūrā | iugātūrō | iugātūrīs | |||
| vocative | iugātūre | iugātūra | iugātūrum | iugātūrī | iugātūrae | iugātūra | |