iugulatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of iugulō (“slay, kill”).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [jʊ.ɡʊˈɫaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ju.ɡuˈlaː.t̪us]
Participle
iugulātus (feminine iugulāta, neuter iugulātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | iugulātus | iugulāta | iugulātum | iugulātī | iugulātae | iugulāta | |
| genitive | iugulātī | iugulātae | iugulātī | iugulātōrum | iugulātārum | iugulātōrum | |
| dative | iugulātō | iugulātae | iugulātō | iugulātīs | |||
| accusative | iugulātum | iugulātam | iugulātum | iugulātōs | iugulātās | iugulāta | |
| ablative | iugulātō | iugulātā | iugulātō | iugulātīs | |||
| vocative | iugulāte | iugulāta | iugulātum | iugulātī | iugulātae | iugulāta | |