iurisprudentia
Latin
Etymology 1
Derived from the oblique stem iūrisprūdent- of iūrisprūdēns (“expert at law”) + -ia (abstract noun-forming suffix).
Pronunciation
- iūrisprūdentia: (Classical Latin) IPA(key): [juː.rɪs.pruːˈdɛn.ti.a]
- iūrisprūdentia: (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ju.ris.pruˈd̪ɛn.t̪͡s̪i.a]
- iūrisprūdentiā: (Classical Latin) IPA(key): [juː.rɪs.pruːˈdɛn.ti.aː]
- iūrisprūdentiā: (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ju.ris.pruˈd̪ɛn.t̪͡s̪i.a]
Noun
iūrisprūdentia f (genitive iūrisprūdentiae); first declension
- (post-Classical) knowledge about the law; jurisprudence
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | iūrisprūdentia | iūrisprūdentiae |
| genitive | iūrisprūdentiae | iūrisprūdentiārum |
| dative | iūrisprūdentiae | iūrisprūdentiīs |
| accusative | iūrisprūdentiam | iūrisprūdentiās |
| ablative | iūrisprūdentiā | iūrisprūdentiīs |
| vocative | iūrisprūdentia | iūrisprūdentiae |
Descendants
- Dutch: jurisprudentie
- English: jurisprudence
- French: jurisprudence
- Italian: giurisprudenza
- Polish: jurysprudencja
- Portuguese: jurisprudência
- Romanian: jurisprudență
- Sicilian: jurisprudenza
- Spanish: jurisprudencia
Etymology 2
See the etymology of the corresponding lemma form.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [juː.rɪs.pruːˈdɛn.ti.a]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ju.ris.pruˈd̪ɛn.t̪͡s̪i.a]
Adjective
iūrisprūdentia
- nominative/accusative/vocative neuter plural of iūrisprūdēns