izar

See also: Izar and -izar

English

Noun

izar (plural izars)

  1. Alternative form of izaar.

Basque

Etymology

From Proto-Basque *izaR.

Pronunciation

 
  • IPA(key): (most dialects) /is̻ar/ [i.s̻ar]
  • IPA(key): (Biscayan) /is̺ar/ [i.s̺ar]

  • Audio:(file)
 
  • Rhymes: -is̻ar, -ar
  • Rhymes: -is̺ar, -ar

  • Hyphenation: i‧zar

Noun

izar inan

  1. star

Declension

Declension of izar (inanimate, ending in -r)
indefinite singular plural
absolutive izar izarra izarrak
ergative izarrek izarrak izarrek
dative izarri izarrari izarrei
genitive izarren izarraren izarren
comitative izarrekin izarrarekin izarrekin
causative izarrengatik izarrarengatik izarrengatik
benefactive izarrentzat izarrarentzat izarrentzat
instrumental izarrez izarraz izarrez
inessive izarretan izarrean izarretan
locative izarretako izarreko izarretako
allative izarretara izarrera izarretara
terminative izarretaraino izarreraino izarretaraino
directive izarretarantz izarrerantz izarretarantz
destinative izarretarako izarrerako izarretarako
ablative izarretatik izarretik izarretatik
partitive izarrik
prolative izartzat

Derived terms

References

Further reading

  • izar”, in Orotariko Euskal Hiztegia [General Basque Dictionary], Euskaltzaindia, 1987–2005
  • izar”, in Euskaltzaindiaren Hiztegia [Dictionary of the Basque Academy] (in Basque), Euskaltzaindia [Royal Academy of the Basque Language]

Latvian

Verb

izar

  1. inflection of izart:
    1. second/third-person singular present indicative
    2. third-person plural present indicative
    3. second-person singular imperative
  2. (with the particle lai) third-person singular imperative of izart
  3. (with the particle lai) third-person plural imperative of izart

Spanish

Etymology

Borrowed from French hisser.

Pronunciation

Verb

izar (first-person singular present izo, first-person singular preterite icé, past participle izado)

  1. (nautical, transitive) to hoist

Conjugation

Derived terms

Further reading