jämra
Swedish
Verb
jämra (present jämrar, preterite jämrade, supine jämrat, imperative jämra)
- (usually reflexive) to make a noise like from mourning or pain; to lament, to whimper, to wail
- Katten hade fått en sticka i tassen och jämrade sig
- The cat had gotten a splinter in its paw and was whimpering
- (usually reflexive, figurative) to moan, to lament (complain)
- "Vad ska jag göra?" jämrade han sig
- "What am I going to do?" he moaned
Conjugation
| active | passive | |||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | jämra | jämras | ||
| supine | jämrat | jämrats | ||
| imperative | jämra | — | ||
| imper. plural1 | jämren | — | ||
| present | past | present | past | |
| indicative | jämrar | jämrade | jämras | jämrades |
| ind. plural1 | jämra | jämrade | jämras | jämrades |
| subjunctive2 | jämre | jämrade | jämres | jämrades |
| present participle | jämrande | |||
| past participle | — | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.